We hadden enorme ruime plekken bij de nooduitgang...Robert kon zijn benen gewoon strekken. Jammer dan er geen voetenbankje kon worden geregeld. Slapen in een vliegtuig blijft lastig. Het eten daarentegen was goed, 3 gangen menu. Verwacht nu niet dat het een Michelinster krijgt, maar het altijd beter dan een opwarmmaaltijd van Iglo. We kregen zelfs Beglium Chocolate Truffle icecream toe.
Na de landing (25 minuten eerder geland) snelden we naar de douane. Hier hebben ze een keer nagedacht over service! Je kan nu, als je al een ESTA hebt, naar een zuil gaan en zelf je paspoort laten scannen, vingerafdrukken afgeven en een prachtige pasfoto maken. Robert moest uiteraard zowat op zijn knieën om de camera in zicht te krijgen. OK, we kunnen doorlopen dus. NOT! Op het bonnetje van Robert stond een kruis...dan moet je gewoon weer langs de normale douane. Schijnbaar werd hij toch enigszins verdacht...nu zijn baardgroei naar 12 uur reizen wat flinker is geworden. Desondanks stonden we na 15 minuten bij de bagage claim....na een half uur geen koffers. Gelukkig waren wij niet de enige. Bleek iemand een karretje met koffers vergeten af te leveren. Na de koffers van de band te hebben gesleurd...weer langs een vriendelijke douanier...moet je je koffer weer inleveren na 50 meter. Vervolgens weer door de securitycheck. Al met al in totaal 1 uur bezig geweest van landen tot naar de volgende gate. Sneller dan gedacht. Bij de gate even wat gegeten.
De volgende vlucht ging prima, helaas zat wel iemand naast ons. Maar voldoende beenruimte. Vrij nieuw vliegtuig. Na aankomst in Denver was het dan tijd om naar de autoverhuur te gaan. In de shuttlebus waren we de enige. Na een bocht viel de koffer van Judith...de chauffeur verondschuldigde zich. Grappig, de koffer is flink te grazen is genomen op de vluchten en hij maakt zich druk over dit 'ongelukje'. Aangekomen bij Alamo probeert men nog wat aan te smeren qua verzekeringen. "Nee, nee, nee heb ik niet nodig. Ik ben al verzekerd bij de ANWB, neem aan dat jullie hier ook praatpaaltjes hebben? En als er iets is met de auto is dan bel ik wel mijn vader, oom Gerard of Bram voor advies."
En toen kwam het leukste! Auto uitzoeken!!! Bummer, stonden maar 2 full-size SUV's...die ook nog afgeracht uitzagen van binnen. Robert stapte naar de medewerker en vroeg of er nog een Chevrolet Tahoe was. 'Nee helaas geen Tahoe meneer'. En een Suburban?...ondertussen werd een 20 dollar briefje onder zijn neus geschoven. 'hmmm, you're looking for à bigger car.' En na een paar minuten werd een nagelnieuwe witte Chevrolet Suburban voor onze neus gezet. Koffers werden ingeladen en meneer liep blij weg met 20 dollar. Groter kun je hier niet krijgen, dus tevreden reden we weg.
Aangekomen in het hotel hadden we trek. We gingen direct naar een Walmart Supercenter maar eerst maar even wat eten. We zagen een Wendy's (soort burger king). Ieder een double cheese en een medium diet coke met frites. De zitbank dacht dat Judith al 3 weken in de States was geweest...zij zakte er nu al doorheen! :) We noemen het maar een fabrieksfout.
We zijn weer in de USA. Medium cola is een large en de burger konden we zowat niet op. Wel erg vet die burger en een stagiair had zeker een kilopot zout laten vallen in de schepbak. Helaas valt deze burgertent tegen. Hier komen we niet meer in de vakantie. Hierna nog even in de Walmart een tree gemeentepils gescoord en we konden weer terug maar het hotel. Even gedoucht en we vielen meteen in slaap (25 uur wakker gebleven)....5 uur later waren we weer klaar wakker! Dan maar even chillen en deze blog schrijven.
Kop van Noord-Holland
Uitzoeken auto (foto van onze truck komt later)
De eerste hamburger op Amerikaanse bodem
Wat een enorme hamburger....weet je wel dat je voor de terugvlucht alleen extra beenruimte hebt gereserveerd :)?
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie goed zijn aangekomen!! XXXMam